-
1 лень
90 С ж. неод. (без мн. ч.)1. laiskus; его обуяла \леньь laiskus on tast võitu saanud, laiskus ei lase teda lahti, на него нашла v напала \леньь kõnek. tal(le) on laiskus peale tulnud, побороть в себе \леньь laiskusest võitu saama, из-за v из \леньи laiskusest;2. в функции предик. кому, с инф., без доп. kõnek. kes ei viitsi, kellel pole tahtmist v viitsimist; мне \леньь идти ma ei viitsi minna, и не \леньь тебе идти? ja sul on tahtmist minna? ja sa viitsid minna? ‚ (все)кому (только) не \леньь kõik, kes tahavad v viitsivad -
2 мне лень идти
ngener. ma ei viitsi minna